Bajki i filmy dla dzieci

[Amaranth]

Ja oglądałam tylko takie i nie czuję, żeby to jakoś na mnie negatywnie wpłynęło Nigdy nikogo nie pobiłam młotkiem To też chyba zależy jakie dziecko ma charakter

[El]

Wierz mi że są takie dzieci i to coraz częściej.
Doskonale widać to właśnie w przedszkolach, gdzie dzieci nie bardzo jeszcze świadome konsekwencji swoich czynów, usprawiedliwiają je tym, że "... a Jerry włożył ogon Toma do gniazdka i kot nie umarł, tylko świecił się na czerwono" (wypowiedź czterolatka).

No oczywiście nie na wszystkie dzieci tak działają te pseudobajki, ale te, na które działają mogą stanowić zagrożenie, albo dla siebie, albo dla innych.

[Amaranth]

No tak, niektóre dzieci zbyt dosłownie biorą to co widzą. Nie mam doświadczenia jeśli chodzi o temat dzieci, więc nie wiem jak zachowują się dzisiejsze trzy-, czy czterolatki.

[Nareli]

Ja podobnie jak większość tęsknie za czasami, gdy w telewizji puszczane były takie bajki jak: Gumisie, Smerfy, Tabaluga, Krecik, Reksio itd. ale nigdy nie zapomnę bajki mojego dzieciństwa, którą razem z braćmi zawsze oglądałam.. mam na myśli "Dragon Ball"  Ja to uwielbiałam po prostu! W poprzdenie wakacje nawet oglądałam na internecie powtórki z serii "Dragon Ball Z". Zawsze moją ulubioną postacią był Son Goten - kochałam tego chłopca. Tak samo Tronk! Ach.. co to były za czasy piękne  Pamiętam doskonale jak czekałam na każdy kolejny odcinek, jak kibicowałam swoim ulubieńcom. Haha. Fajnie by było znów chociaż przez chwile pobyć dzieckiem 

[Klaudia]

Fajnie by było znów chociaż przez chwile pobyć dzieckiem 

O taaak!  Kiedyś wieczorynka to było coś! Gumisie, Smerfy, Muminki czy Tabaluga to były moje ulubione bajki! Jeszcze nie tak dawno oglądałam z bratem Reksia, a teraz? Teraz nie ma jakiś typowo fajnych, interesujących bajek. Jak się włączy pierwszy lepszy kanał Cartoon Network czy coś innego to w bajkach gości głównie przemoc, nie ukazywana jest żadna radość życia, żadna miłość, tylko głupie bijatyki. Przykre...

[Mintek]

Ja podobnie jak większość tęsknie za czasami, gdy w telewizji puszczane były takie bajki jak: Gumisie, Smerfy, Tabaluga, Krecik, Reksio

Cały czas są puszczane. Trzeba tylko trochę poszukać. Np. obecnie na kanale Polsat Jim-Jam wieczorem lecą składanki Reksia i Bolka i Lolka.

itd. ale nigdy nie zapomnę bajki mojego dzieciństwa, którą razem z braćmi zawsze oglądałam.. mam na myśli "Dragon Ball"  Ja to uwielbiałam po prostu! W poprzdenie wakacje nawet oglądałam na internecie powtórki z serii "Dragon Ball Z". Zawsze moją ulubioną postacią był Son Goten - kochałam tego chłopca.

Eeeee..... dla mnie to było zwyczajnie głupie. Jakieś dziwne ludziki z fryzem na pół ekranu, jakieś błyski, strzelanie.... no dziwne. Obejrzałem kilka odcinków zachęcony przez kolegę i jedyną myślą podczas oglądania tegoż było "Co to ma być?!".

[Nareli]

Mintku, tak, ale nie każdy ma polsat jim-jam  Kiedyś na TVN Style leciał Franklin, to sobie oglądałam, ale teraz jakoś nie mogę na niego trafić, pewnie też już nie ma 

Jednym się podoba, drugim nie - kwestia gustu 

[Mintek]

Jednak ogólnie zauważam, tendencję nawrotu do starych klasycznych bajek.

[Little Anne]

Ja uwielbiałam i nadal bardzo lubię "Zaczarowany ołówek" () oraz "Bolka i Lolka". Na nich się wychowałam. Tata jeszcze przed moim narodzeniem nagrywał mi starsze polskie bajki, ale nie tylko, bo również "Krecika" i cudowną bajkę "Wilk i zając". Pamiętam jak mój kuzyn oglądając "Pokemony" był zahipnotyzowany, a później jakaś agresja w niego wchodziła. Mnie rodzice za to nie pozwalali oglądać tym podobnych ogłupiaczy. I jestem im za to bardzo wdzięczna.

[Justek]

A ja oglądałam Pokemony (choć częściej grałam w nie i bawiłam się z bratem w ogrodzie) i jakoś żyję, żadnej agresji w związku z tym nie przejawiałam, ogłupiona tym bardziej nie byłam i nadal nie jestem. Kiedyś ta bajka była o wiele...normalniejsza. Może nie była tak kojąca i piękna dla dzieci jak "Bolek i Lolek", ale nie uważam, aby to była reguła. Teraz własnym dzieciom już bym tego nie puściła, bo sporo się zmieniło, ale kiedyś- czemu nie? Pokemony rozwijały moją wyobraźnię tak samo, jak inne bajki albo i lepiej, bo od zawsze lubiłam fantastyczne stworzenia

[Little Anne]

Ja mam inne zdanie. Ogólnie unikałam takich bajek, ponieważ mnie to nudziło i wydawało się bezsensowne. Wszystko było takie naciągane, nierealne.

[Mintek]

Ja mam inne zdanie. Ogólnie unikałam takich bajek, ponieważ mnie to nudziło i wydawało się bezsensowne. Wszystko było takie naciągane, nierealne.

O właśnie. Poza tym wydaje mi się, że te "bajki" były głównie po to by napędzać biznes. W końcu "Pokemony" to nie tylko film - także gry, kubki, ubranka, zabawki, zeszyty, piórniki, komiksy i co się komu zamarzy. W końcu podtytuł bajki brzmi "Cath'em all"  - "pochwyć je wszystkie". I o to chodziło - żeby dziecko po obejrzeniu filmu zażądało komiksu, gry, czy innych gadżetów z bohaterami. Zresztą nie tylko "Pokemonów" się to tyczy dziś...

[Little Anne]

Dokładnie, Mintek. Ta bajka wywołała szał. Pamiętam w szkole wszyscy chcieli mieć wszytko z Pokemonami. Zbierali te kulki, z których niby wychodził Pokemon (to chyba największy bezsens tej bajki; jak dzieci mogły wierzyć w to, że z kulki może wyjść zwierzak). Pamiętam, że również w chrupkach były jakieś plastiki z podobiznami. Wszyscy nimi grali, a mnie to totalnie nie kręciło. Tak jak wspomniałeś, zrobiono na tym niezły biznes.

[Amaranth]

A ja oglądałam Pokemony (choć częściej grałam w nie i bawiłam się z bratem w ogrodzie) i jakoś żyję, żadnej agresji w związku z tym nie przejawiałam, ogłupiona tym bardziej nie byłam i nadal nie jestem. Kiedyś ta bajka była o wiele...normalniejsza. Może nie była tak kojąca i piękna dla dzieci jak "Bolek i Lolek", ale nie uważam, aby to była reguła. Teraz własnym dzieciom już bym tego nie puściła, bo sporo się zmieniło, ale kiedyś- czemu nie? Pokemony rozwijały moją wyobraźnię tak samo, jak inne bajki albo i lepiej, bo od zawsze lubiłam fantastyczne stworzenia

Tu się z Tobą zgodzę!
Pokemony to był jakiś totalny szał, każdy to oglądał, w Lay'sach były takie żetony, jeszcze gdzieś je mam, pewnie leżą na strychu.
Ale faktem jest, że z czasem coś się w nich zmieniło i już nie były takie.. fajne Ale ja osobiście na pewno będę je miło wspominać, bo to jednak jakaś część mojego dzieciństwa

[Justek]

(to chyba największy bezsens tej bajki; jak dzieci mogły wierzyć w to, że z kulki może wyjść zwierzak).

Kwestia wyobraźni, ja miałam rozwiniętą, więc pokeball sprawiał mi, jako 7-8 letniej dziewczynce wielką frajdę. Poza tym to jest właśnie fantastyka, której każda bajka trochę w sobie ma...a jak można było wierzyć, że wilk palił fajkę (w bajce!), chodził w różowych koszulach i gadał sobie z zającem? Albo że Reksio, zwykły piesek podwórkowy, montował sobie w budzie drzwiczki i komin? Tak samo dziwna sprawa jak z kulką, z której wychodziły wymyślone potworki Albo i dziwniejsza, bo to się widywało na co dzień i potem dziecko myślało: czemu pies babci taki głupi, że komina w budzie nie ma i marznie?

Pokemony to po prostu bajka dla starszych dzieci. Maluchowi bym jej nie puściła, ale kiedy dziecko w takim właśnie wieku, w jakim ja byłam, gdy Pokemony oglądałam, potrzebuje czegoś więcej, jakichś dodatkowych atrakcji, niż samo oglądanie bajki, pojawiły się Pokemony, które dostarczały spokojnej zabawy na wielu płaszczyznach.